1 ـ تا هشت سال همکاری های موشکی کشورهای دیگر با ایران منوط به اجازه مورد به مورد شورای امنیت است ( ضمیمه ب ، بند 1 از 4 ) .

2 ـ تا هشت سال هرگونه فعالیت در مورد موشک های بالستیک که قادر به حمل کلاهک هسته‌ای و نیز شلیک آنها باشد، ممنوع است  ( ضمیمه ب ، بند 3 )  این بند شامل تمام موشک های دوربُرد شهاب ، فجر ، زلزال و غیر آن می شود، و باید توجه داشت که مراد از آن موشک هایی نیستند که ما بخاطر حمل سلاح های هسته ای ساخته ایم ـ چون ایران چنین قصدی ندارد و علاوه بر این چنین موشک هایی در اعتقاد آمریکا دائمآ ممنوع است، نه هشت سال ـ ، از این رو شامل موشک هائی است که صرفآ قابلیت حمل کلاهک دارد، اگرچه ایران کلاهک هسته ای نداشته و موشک را به چنین قصدی هم نساخته باشد.

3 ـ تا پنج سال انتقال سلاح از ایران به کشورهای دیگر ممنوع است، مگر اینکه شورای امنیت اجازه دهد. (ضمیمه‌ی ب ، بند b از 6 ). و نیز تا پنج سال همکاری کشورهای دیگر با ایران در زمینه سلاح های متعارف مشروط به اجازه مورد به مورد شورای امنیت است . ( ضمیمه‌ی ب بند 5 ) .

4 ـ هر کشوری می‌تواند کلیه کشتی‌ها و هواپیماهائی را که از ایران به خارج و از خارج به ایران پرواز می کنند، بازرسی و کنترل کند . ( این بند شامل ارسال سلاح و هر وسیله‌ی دیگر نظامی و غیر آن به کشور هائی مثل : عراق ، لبنان ، یمن ، سوریه ، حزب الله ، فلسطین  می شود ) .

5 ـ تمام همکاری های مجاز کشورها با ایران باید به اطلاع و تأیید شورای امنیت برسد  ( ضمیمه ب ، بند أ ) .

6 ـ آنچه در برجام آمده است صرفآ مختص ایران است و شامل هیچ کشور دیگری نخواهد بود و نباید به عنوان یک رویه یا اصلی در حقوق بین الملل و تعهدات پیمان منع گسترش تسلیحات هسته‌ای تلقی شود . ( بند 27 ) .


نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 23 / 6برچسب:برجام, توافق هسته ای, 2231, منشور, بند41, صوف باف, ,,,, توسط سیدمحمدصوف باف

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد